zoals ik al in het laatste bericht aangaf hebben jullie een voor Nepaleese begrippen enorm bedrag geschonken. De teller staat nu op 855,- euro. Om wat perspectief te geven, een leraar op mijn school verdient dat ongeveer per jaar!

Allereerst dus een groot dankjewel. Ik hoop dat ik iets kan overbrengen van de omstandigheden hier, en ook mijn gevoel over hoe hard die hulp welkom is. Nu ik enige tijd op de school heb doorgebracht en wat meer gevoel heb bij de Nepaleese cultuur ben ik plannen gaan maken voor de besteding. Als toets hanteer ik daarvoor de volgende uitgangspunten (er is toch nog wat NL denken overgebleven!);

- het moet iets zijn waar de schoolkinderen direkt of indirekt baat bij hebben

- het moet liefst enigzins duurzaam zijn

- het moet voldoende cultuurtechnisch passen zodat het ook gewild cq gebruikt wordt.

Tot nu toe ben ik het volgende van plan:

- aanschaf van een glijbaan en schommel voor het 'schoolplein'. Dat is nu nog leeg en wat is nou een lagere school zonder 'playground'. Dit is de leukste maar ook de grootste uitgave. Alles wordt hier van metaal gemaakt en moet dan nog vanuit Pokhara naar ons dorp worden getransporteerd en ter plekke in elkaar gelast. Daarna gaan we zelf schilderen en plaatsen.

Samen met broer Huri ben ik afgelopen vrijdag in Pokhara op zoek gegaan naar een goede metal shop. We hebben een goede gevonden die dezelfde toestellen heeft gemaakt voor een weeshuis 50 meter verderop. Hij weet dus wat we willen en hij moet maken. Helaas is door de verkiezingstijd de prijs van metaal gestegen waardoor het niet goedkoop is. We hebben nu een totale prijs van 30.000 rupees (is 300 euro) afgesproken. En dat na zwaar onderhandelen door mijn Nepaleese broer. We krijgen er dan wel nog twee drums(vaten) bij die we als vuilnisbak gaan plaatsen. Over 10 dagen moet hij hier klaar zijn en begint het werk op het schoolplein. Het lastigste wordt nog hoe we de kinderen weghouden als we de toestellen in cement plaatsen. Maar zoals altijd hier verzinnen we daarvoor wel een oplossing dan.

- een engelse cursus voor de leraren. Die heeft Rene (hij heeft oorspronkelijk engels gestudeerd) van VFN ooit gemaakt voor zijn school. Nu heb ik afgesproken met de principal dat ik deze course in de huidige schoolvakantie ga geven. Daarvoor ga ik een aantal dictionarries kopen, zowel engels-nepali als verklarend engels (dat zijn kinder woordenboeken waarin een engels woord in heel eenvoudige bewoording wordt toegelicht). Achtergrond is verbetering bij de basis, de leraren. De school is een paar jaar geleden overgestapt op engels lesmateriaal, maar het nivo van de leraren in engels is daarvoor eigenlijk te laag. Daardoor snappen ze hun eigen boeken te weinig en geven ze een slecht voorbeeld voor de kinderen.

- een goede EHBO kist voor de school. Die is er nu niet, en regelmatig wordt mijn reisset aangesproken. Het gaat vaak om kleine wondjes, maar de de slechte omstandigheden kunnen die grote gevolgen hebben. Ik weet nog niet waar ik het materiaal kan krijgen, maar als dat gelukt is ga ik meteen maar een mini EHBO cursus geven (mij wel toevertrouwd ;-))

Daarmee is het totale bedrag nog niet op. Wel is het afwachten wat de playground uiteindelijk gaat kosten, en dan volgt de rest van de plannen.

Ik ben jullie erg dankbaar voor de hulp om dit hier te kunnen doen. Het schoolhoofd is dolgelukkig maar dat is iets wat men hier niet rechtstreeks aan jou laat blijken. De beste graadmeter is hoe veel er op school en in het dorp vervolgens over wordt gesproken. En het was hier meteen het grote onderwerp. En via mijn broer of de vice principal hoor ik dat dan weer terug. Al met al heb ik volgens mij wel een goede relatie met de school, zo hoorde ik gister van de vice principal dat ik ben besproken in het school management commitee (daarin zitten de schoolleiding en vertegenwoordigers van de 'gemeente' en ouders). Ze spreken over me als verry good man en teacher en ik mag de volgende meeting zelf komen opdraven.

Danyabaath (thx) en veel liefs, Jerome